نوع نگرش

بعد از یک سال و نیم از زمانی که به سن قانونی رسیدم و دیگه می تونستم گواهی نامه بگیرم،یه هفته بعد از ماه رمضون رفتم ثبت نام کردم و استثنائا خوش شانس شدم و به سرعت برق و باد کلاسا پیش رفت.(درحالی که 2تا از دوستام که 1ماه قبل از من ثبت نام کرده بودن،تایم امتحانشون با من هم زمان میشه.)طوری که دوهفته پیش آیین نامه تموم شد و پنج شنبه هم کلاسای عملی آموزش رانندگی تموم میشه.وقتی که برای معاینه چشم رفتم مجبور شدم عینک بگیرم.از وقتی که عینک گرفتم کلا دنیا خیلی واضح شده و قشنگی هاش رو بهتر میبینم.دنیا زشت نیست.این اشکال از نوع نگرش بعضی ماها هست که همه اش پر از ابهام و ناملایمات هست و سرشار از افسردگی.شاید اگه عینکمون رو عوض کنیم و همه چیز شفاف شه،حتی بتونیم یه دوست قدیمی رو بین جمعیت تشخیص بدیم همین شادی کوچیک بهمون انرژی مثبت بده.

امروز با یه دوست داشتم صحبت می کردم،دوتا شکست که با دید خودش خیلی بزرگ بوده تو زندگیش داشته و همین شکستا به جای اینکه باعث درس گرفتنش بشه،اینقدر توی ذهنش از جنبه منفی به قضیه نگاه کرده که دیگه وجود خداو معاد و بهشت و جهنم رو انکار می کنه و به نیستی معتقده،خیلی ناراحت شدم.هرکار کردم قانعش کنم نشد و آخرش به من گفت ساده نگرم.نمی دونم چرا....گاهی باید خیلی مواظب کارا و حرفامون باشیم چون حتی بعضی وقتا با نبودن ما،ایمان بعضیا نابود میشه.

نت درست وحسابی ندارم.همین جا از دوستای عزیزم معذرت خواهی می کنم که یا نمیشه به وبلاگا سر بزنم،یا اگه میام کامنت گذاشتنم شده کار حضرت فیل!!!

زندگیتون سرشار از موفقیت:گل::گل:

بعدا نوشت:امروز عصر که ازم امتحان آخر کلاسا رو گرفتن،برای اولین بار بعد از 10جلسه یه اشتباه انجام دادم.و همان به ثبت رسانیده شد.

یه کتاب زبان اصلی دانلود کردم.70صفحه است.امیدوار می باشم بتونم ترجمه ش کنم.(البته احتمال 90درصد وجود داره که نیمه های راه رهاش کنم.)

بعدا تر نوشت:آیین نامه با یه دونه غلط قبول شدم.