روزانه

نمی دونم چرا از وقتی این وبلاگو ساختم دیگه هیچی واسه نوشتن به ذهنم نمی رسه.پس یکم از روزانه هام میگم:

از روز بعد از کنکور امسال تقریبا سرم شلوغ بود،میگم شلوغ بود چون می خواستم در کنار تفریح همیشگیم که همون خوندن رمان هست به کلاسم هم برسم،ضمن اینکه پریروز یه مسابقه داشتم که خوشبختانه یا متاسفانه سوم شدم.مامانم خیلی از دستم شاکیه،میگه همیشه شرکت می کنی اما به همین دوم سوم شدن رضایت میدی،شاید حق با اونه.باید یه تحول اساسی!!!! در خودم ایجاد کنم.اما از اونجا که قول دادم دیگه به خودم قول ندم،پس نه قول میدم،نه پیش بینی می کنم.فقط با همین برنامه ای که هر چند زیاد هم قوی نیست جلو میرم.تا الان که خوب پیش رفتم.اما نمی دونم چرا... اما هیچوقت از خودم احساس رضایت ندارم،شاید به خاطر همین هست که هیچوقت دقیقا مطابق انتظار عمل نمیکنم،چون یا بابت گذشته افسوس می خورم یا استرس آینده ای که هنوز نیومده و قابل ساختن هست رو می خورم.

به عنوان یه دانشجوی مترجمی هرچقدر هم که دامنه لغاتم زیاد باشه زشت بود 504 رو حفظ نبودم،که دیگه الان درسای آخرم.ضمن اینکه نصف لغات تافل رو هم حفظ کردم.اما باید معنی همه اینا رو از دیکشنری آکسفورد هم بلد باشم.

این روزا یه اتفاقی افتاد،یه قدم رفتم سمت خدا،خیلی خوب و دلنشین بهم جواب داد.خدایا دوستت دارم

نمی دونم چرا چند روزه وقتی میخوام تو وبلاگای دیگه کامنت بذارم نتم باهام لج میکنه و نمیشه