هرلحطه را به گونه ای زندگی کن که گویی واپسین لحظه است.کسی چه می داند،شاید آخرین لحظه باشد

عشق نخستین گام به سوی ملکوت است و تسلیم آخرین آن.آری، تمام سفر دو گام بیش نیست.

زندگی را تنها زمانی می شناسی که آماده سفر به ناشناخته شوی،اگر به شناخته چنگ بزنی، به ذهن چنگ زده ای و زهن زندگی نیست.

بیشتر عشق بورز تا بیشتر شوی.کمتر عشق بورزی کمتر خواهی بود.

توان عشق ورزیدن تو، ترازوی سنجش توست و میزان عشق تو، ترازوی وجود تو. تلاش نکن که زندگی را بفهمی، زندگی را زندگی کن! تلاش نکن که عشق را بفهمی، عاشق شو!

و چنین است که خواهی دانست و این دانستن، حاصل تجربه توست. این دانستن هرگز ویرانگر آن راز نیست. هرچه بیشتر بدانی، درمی یابی که هنوز چیزهای بیشتر و بیشتری باقی است تا بدانی.

عشق والاترین هدیه خداوند است. این هنر را بیاموز. ترانه عشق و جشن آن را بیاموز.

عشق نیازی بی چون و چراست. روح بی عشق قادر به حیات نیست.

عشق خوراک روح و سرآغاز هر آن چیزی است که بزرگ است. عشق دروازه ملکوت است.